"ทำไมต้องนั่งบนนี้ด้วย"คนที่ขึ้นคร่อมสะโพกแกร่งถามมาร์คคือเอาจริงๆนะ...เจโน่ไม่เคยรุก
“จะสอนไง..
ถอดกางเกงออกเร็วครับ”
“ฮื้อ
มาร์คฮยองจะบ้าหรอ..”
“เร็วๆ”มือเล็กฟาดลงหนึ่งทีก่อนที่จะเลิกบ็อกเซอร์และชั้นในของอีกคนลงมาจนเกือบสุดส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กที่เริ่มขยับเสียดสี
บรรจงกดทับสะโพกมนลงบนเชิงกรานให้มาร์คเผลอครางฮือในลำคอทันที
"อ่าห์.." เสียงเนือยครางเพียงแผ่วเบาแต่มันฉุดกระชากให้เจโน่ต้องหลงใหลจนแทบใจสั่น
เพราะเป็นมาร์ค
ลีแค่มือที่ลูบไล้บริเวณเอวเลื่อนขึ้นมาเขี่ยวนรอบหน้าอกก็ทำให้เผลอครางได้ไม่ยาก
" อ๊ะ.. อื้อ มัน "
แค่เพียงจ่อปลายส่วนอ่อนไหวของอีกคนไว้ที่ช่องทางก็รู้สึกคับแน่นไปหมด ถูไถส่วนปลายไว้กับทางเข้าเร่งความกระสันจนมาร์คเริ่มขัดใจกับท่าทางไม่ประสีประสาของอีกคนจนเผลอกดสะโพกบางให้นั่งทับลงมาทีเดียวจนสุดเรียกให้มือเล็กบีบต้นแขนคนที่นอนอยู่แน่น
" ฮึก! ..อ๊ะ ไอ่บ้า"
"อืม..พูดไม่เพราะ"มาร์คดันตัวเองขึ้นเร่งสวนจังหวะคนตัวเล็กที่ปรือตาเงยหน้าขึ้นเจือความเสียวที่มาจุกอยู่บริเวณปลายส่วนอ่อนไหวจนแทบทนไม่ไหว
ความรู้สึกเจ็บปนกับความเสียววูบวาบไปทั่วช่วงท้อง
ทำให้เจโน่ต้องยกสะโพกขึ้นช้าๆ
และกดทับลงไปเบาๆ ให้ภายในเสียดสีกันจนหายใจแทบไม่ทัน
ไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนเลย..
" อ๊ะ!! "ดูเหมือนว่าคนที่นอนอยู่จะเร่งจังหวะดันแกนกายให้เร็วขึ้นเมื่อปลายส่วนอ่อนไหวของอีกคนที่ตนเองเป็นควบคุมจังหวะนั้นมันเนิบนาบและช้าเกินไปแกนกายที่ถูกดันเข้าไปลึกจนเจอเข้ากับจุดกระสัน
ทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งพร้อมกับครางลั่น ขบเม้มริมฝีปากล่างและกดกายลงไปเจือจุดลับจนส่วนอ่อนไหวปวดหนึบและร้อนระอุราวกับจะปะทุออกมา
ช่องทางที่คับแน่นทำให้คนตัวเล็กที่คิดจะเป็นฝ่ายคุมเกมส์ต้องขย่มกายลงมาให้อีกคนได้คลั่งไคล้จนต้องใช้มือรูดรั้งแกนกายช่วยอย่างเป็นธรรมชาติ
เมื่อถึงจังหวะที่คนตัวเล็กขย่มกายไปมาอย่างรุนแรงมือบางเอื้อมโน้มกายไปทาบทับอีกคนที่นอนเอนตัวอยู่เพียงแค่เล็กน้อยพอให้ส่วนอ่อนไหวได้เสียดสีกับหน้าท้องแกร่งจนความกระสันแล่นปราดไปทั่วช่องท้องและร่างกาย
" อือ..แบบนั้นแหละเจโน่ อืมมม" เสียงครางเร่งเร้าไม่สนใจว่าคนตัวเล็กจะสามารถทำได้อย่างที่ต้องการหรือไม่ดวงตาเรียวเล็กปรือตามองเสี้ยวใบหน้าหล่อของแรพเปอร์ก่อนที่จะเผยอปากหายใจและไม่อาจปฏิเสธได้เหมือนว่ามันดูยั่วยวน
และเซ๊กซี่ในแบบของเจโน่ ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดที่หน้าอกเจโน่เป็นจังหวะเร่งเร้าให้คนตัวเล็กต้องกระแทกส่วนล่างเข้าหากันหนักหน่วงมากขึ้น
แต่เพราะเห็นว่ามาร์ค ลี
ดูพอใจกับคืนนี้มากเกินไป ส่วนล่างที่เชื่อมต่อกันนั้นคนตัวเล็กก็จงใจเริ่มนิ่งแช่ไว้อย่างนั้นจนมาร์คเริ่มขมวดคิ้วก่อนจะ
ลืมตาขึ้นมาจ้องใบหน้าหวานอย่างเอาเรื่อง
"อืม เจโน่อ่า ตัวแสบ"มาร์คโน้มอุ้มคนตัวเล็กที่ยังนั่งอยู่บนตัวให้นั่งลง
" อ๊ะ มะ มาร์คฮยอง ฮื้ออ "
"แกล้งฮยองหรอ หืม" จับร่างบางให้นอนลงแม้จะปิดไฟแต่เจโน่ก็รับรู้ได้ถึงแววตาหื่นกระหายจากแรพเปอร์หน้าหล่อจนส่วนอ่อนไหวปวดหนึบเป็นบางจังหวะทำให้คนตัวเล็กขมิบรัดเกร็งจนมาร์คต้องนิ่วหน้าทันที
" อือ.. "
" อ๊ะ.. อื้อ มันลึกไป อ๊ะ มาร์คฮยอง"
กดแช่สะโพกไว้ให้ลึกในท่วงท่าที่ควรจะลึกที่สุด คว้านหาจุดลับในช่องทางจนร่างบางอ้าปากหายใจเข้าปอดแทบไม่ทันสะดุ้งตอบกลับเป็นสัญญาณว่าบริเวณภายในจุดนั้นคือจุดกระสันเป็นทางเดียวที่มาร์คจะเอาคืนเด็กตัวแสบได้
มือบางรั้งไหล่แกร่งไว้ให้แน่นขาเรียวสอดเข้ากับเอวแกร่งเป็นการให้ความร่วมมือและแทนคำขอโทษที่ไม่น่าเล่นแรงกับมาร์คเลย
แต่ก็นั่นแหละ
ถ้าไม่เสร็จพร้อมกันมาร์คก็จะไม่หยุด..
" อ๊ะ.. เร็วอีก อ๊ะ! "ร่างสูงของมาร์คร่อนสะโพกรัวใส่คนตัวเล็กจนสั่นรัวไปตามจังหวะ
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นและอ้าปากงับหัวไหล่อีกคนแน่น เสียงครางหวานหูดังขึ้นข้างๆใบหูอีกคนยิ่งเร่งจังหวะสอดใส่จนลึกมากเข้าไปอีก
ไม่ไหว.. แล้ว
" อ๊ะ! ฮื่อ.. ไม่ไหวแล้ว งือ
มาร์คฮยอง อ๊ะ พะ พอแล้ว" เสียงหวานดังระงมคร่างไม่เป็นภาษาค่อยๆ เงียบลงเมื่อร่างโปร่งดึงส่วนอ่อนไหวออกและกระแทกเข้าไปจนสุดอยู่หลายครั้งจนในที่สุดน้ำสีขุ่นขาวของทั้งคู่ก็ออกมาพร้อมกันจนใบหน้าหล่อก้มลงมางับพวงแก้มใสอย่างเอาแต่ใจและไม่สนใจมือเล็กที่กำลังออกแรงดันหน้าอกอยู่อย่างนั้น
" งือออ พอแล้ว ทำไมทำนี้แรงขนาดนี้อะ"คนตัวเล็กยู่ปากพร้อมกับบุ่นงุ้งงิ้งตามประสา
นี่หรอวะคนที่อยากจะ โน่มาร์ค
"รอบเดียวเอง"แกล้งขบเม้มติ่งหูและพ่นลมหายใจใกล้ๆซอกคอขาวก่อนจะดูดทำรอยไว้ให้มากกว่าที่เคยทำ...
ถ้าไม่ติดว่าพรุ่งนี้ไอ้ตัวเล็กต้องไปโรงเรียนจะพา โน่มาร์ค ให้หนำใจจนเช้าไปเลย….
*ไปค่ะกลับไปเม้นตอนนี้กันเนอะ ให้อภัยNCกากๆที่แสนง่วงนอนของเจโน่นูน่าด้วยนะคะ ฮื้อออ TT^TT
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น