โน้มใบหน้าหล่อเข้ามาประทับริมฝีปากลงบนผิวขาว ดูดเม้มจนห้อเลือด
กระทั่งได้ยินเสียงครางฮือเปลี่ยตำแหน่ง เมื่อปลายลิ้นแตะลงบนยอดอกเค้นคลึงยอดอกนุ่มอีกข้างด้วยปลายนิ้วยิ่งได้ยินเสียงครางรุนแรงแจมินยิ่งกดย้ำจนแข็งขืน
“เรียกนานะฮยองสิคะ”น้ำเสียงแตกหนุ่มกระซิบจนแทบจับใจความไม่ได้ ไม่แน่ใจว่าเพราะเสียงที่เบาเกินพอดีหรือเพราะตอนนี้เฉินเล่อกำลังล่องลอยจนครองสติได้ยากลำบาก
“นานะ อ..อื้ออ ฮยอง”
“น่ารักจังค่ะคนดี”จะน่ารักเกินไปแล้วนะเฉินเล่อ
อยากจะให้รักทั้งคืนเลยหรืออย่างไรกัน มือเล็กคว้ากลุ่มผมนิ่มหาที่ระบายความเสียวซ่านเมื่อถูกดูดกลืนยอดอกราวกับกำลังกินลูกกวาดรสหวาน
เร่งเร้าจังหวะจนต้องเผลอแผ่นอกเข้าหาอย่างเผลอตัว สายตาหวาบวามจนแทบหลอมละลายเล่นเอาเฉินเล่อร้อนวูบวาบไปหมด ยิ่งแทบมอดไหม้ราวกับขี้ผึ้งลนไฟยามที่ถูกจับขาเพรียวให้แยกออกจากกันทันทีมือเรียวเกาะกุมส่วนอ่อนไหวก่อนจะดันก้านนิ้วเรียวสอดเข้ามาในร่างกายเฉินเล่อสะดุ้งเฮือกทันที
แต่คนตัวโตกว่ารู้ดีว่าวิธีการรับมือเพียงแค่ประกบริมฝีปากเล็กเบี่ยงเบนความสนใจส่งมอบความหวานละมุนด้วยรสจูบก็ทำให้เด็กน้อยตรงหน้ายอมโอนอ่อนได้ไม่ยาก เพิ่มนิ้วสอดเข้าออกเป็นจังหวะแค่นิ้วก็ไต่ระดับอารมณ์เฉินเล่อให้พุ่งทะยานมากเกินไปแล้ว ดึงนิ้วเรียวยาวออกจากช่องทางนั้นก่อนจะเปลี่ยนเป็นแกนกายที่เร่งจังหวะเร้าเข้าออกให้เร็วขึ้น
“อ๊ะ อื้ออ นานะฮยอง ฮื้อออ”ส่งเสียงร้องครางแทบไม่เป็นภาษาเมื่อเจ้าของร่างสูงกระแทกเข้าออกจนตัวสั่นสะท้านด้วยความเสียว
“เฉินเล่ออ่า อืมมม”ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะพยายามทำทุกอย่างด้วยความนุ่มนวลอ่อนโยนให้เด็กน้อยน่ารักตรงหน้าผ่อนคลายมากที่สุดแต่เมื่อได้ยินเสียงครางไม่ขาดปากกลับไม่ออมแรง จงเฉินเล่อไม่ได้สวย
จะว่าน่ารักก็คงไม่ได้น่ารักขนาดนั้นแต่กลับน่าล่อลวงให้อยาก…อยากจับฟัด
อยากรังแกให้เรียกนานะฮยองทั้งคืน
ความแข็งขืนที่สอดใส่เข้ามากลายเป็นความรู้สึกเสียวซ่านจนแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ ร่างกายที่ตอดรัดรัวๆทำให้นาแจมินแทบคลั่ง
“อ๊ะ อ๊า อื้อออ นานะจ๋า อื้มมม ผะ ผมไม่ไหว แฮ่ก ไม่ไหวแล้ว”ยิ่งผนังด้านในช่องทางนุ่มตอดรัดแน่นพร้อมกับเสียงครางไม่เป็นภาษาทำให้แจมินเร่งเร้าจนกระแทกซ้ำเข้าที่จุดเสียวกระสันซ้ำแล้วซ้ำเล่ามือเรียวคว้าแกนกายเล็กรูดขึ้นลงเพียงไม่นานก็กระตุกเกร็งตัวปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องไปหมด
“ฮ้า อืออ”ออกแรงกระแทกเข้าออกเนิบนาบอยู่สองสามทีจนได้เสียงบ่นงุ้งงิ้งว่าให้เลิกรังแกกันได้แล้วแจมินจึงยอมถอนแกนกายออกคว้าร่างเล็กมานอนกอดเอาไว้แน่น
“นานะฮยองรักหนูนะคะ”พรมจูบลงที่หัวไหล่บางก่อนจะงับบริเวณใบหูขาวใช้ปลายลิ้นวนติ่งหูเล่นราวกับจะกลั่นแกล้งกันอีกครั้ง
“ฮื้ออ มะไม่เอาแล้วนานะฮยอง งื้อ”เฉินเล่อสัมผัสได้ถึงส่วนอ่อนไหวที่ถูไปมาอยู่บริเวณต้นขาของตัวเองเริ่มแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้งไม่ทันได้ปฏิเสธว่าให้ช่วยด้วยวิธีอื่นแทนได้หรือไม่ก็กลับถูกพลิกตัวขึ้นคร่อมอีกครั้ง ส่งเสียงร้องครางระงมแทบไม่ได้ศัพท์อีกครั้ง และอีกครั้ง....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น